TIME PASSENGER
28 MEI 2022
Fakkeltheater
Antwerpen
Bruno De Canne
Over Time Passenger
One said to me tonight or was it day or was it the passage between the two, "It's hard to remember, crossing time zones, the structure of the hours you left behind. ... "In the face of technological fact, even the most seasoned traveler feels the baffled sense that nowhere else exists." "It's the moving resistance of the air as you hurtle too fast against the hours that stuns the cells and tissues of the brain." (Sarah Arvio)
Dit citaat, dat ook in de voorstelling wordt gebruikt, vormt een belangrijke inspiratiebron voor de hele visualisatie van Time Passenger. Deze voorstelling is voor mij een droomtoestand waarin er zonder logisch verband vooruit en terug in de tijd wordt gereisd.
De tijd is geen lineair maar circulair begrip. Dit wordt benadrukt door het terugkerende getik van de klok die uiteindelijk transformeerd in de maan. Een circulaire vorm die onverstoorbaar haar circulaire baan rond de aarde doorzet.
Daarom koos ik voor deze voorstelling om lineair/ circulaire tekeningen te maken die in beweging worden gezet en als een fluorescente lijn worden uitgesponnen overheen de voorstelling. Lijnen die dematerialiseren en dan weer concrete momenten in de tijd vastleggen, maar altijd vooruit en teruglopen en nooit logisch/ chronologisch verloop hebben.
Voor mij persoonlijk, zijn de tekeningen ook steeds in een constante bewegingen en veranderen naargelang het wegtikken van de tijd. Dit wil zeggen dat elke voorstellingsreeks in beweging zal zijn. Het neon kleurenpallet geven het geheel een hypnotische kracht en de idee dat men zich in een teletijdmachine zit.
Tijdscapsule van Famaey
Marc Behiels
Zaterdag 2 oktober 2021 17:00 uur
Na de voorstelling in het Ringtheater aan de hinterland van De Pillecyn en Annelien Van Wauwe, tja Hamme heeft wel het klimaat om talent te koesteren, even bekomen bij een pizza en een slok wijn. Dat noemt: ‘even alles op een rijtje zetten’.
“Een wervelende voorstelling” had ik in de vóórcommentaar gelezen.
Wervelend!, gewerveld, met ruggegraat, alhoewel, …, als ik met verbazing en ontzag de choreografie van Eline Verstraeten en Sandrine Wouters bewonder dan krijg ik de indruk dat er dansers zijn bij wie die ruggegraat er uitgenomen is.
Ongelooflijk, dan toch wervelend, en van ontroerend esthetisch tot spreekwoordelijk vulcanisch.
Een strakke, uitgepuurde professionele aanpak.
Had ik aanvankelijk de indruk mij in de Minardschouwburg van de jaren 60 te bevinden dan werd ik al gauw met beide voeten op de grond gezet.
Johan Famaey aan de piano met een werk dat zowel door compositie als uitvoering, je helemaal neemt van minuut één tot 75. Geen kuchje noch schoenzool gehoord en dat is een goede barometer voor een theatervoorstelling.
Soprano Ellen Vanherck grijpt ons bij de keel. Afgewisseld met 'the voice over' van Mariana Roque, serveert zij de poëzie van Khalil Gibran , James Elroy Flecker, Shakespeare, … .
De Lokerse Bruno De Canne, bariton zingt geen noot! Maar wat een uitzonderlijk mooie grafische vormgeving, door zoon Floris tot leven gebracht. Pluim!
Techniekers Bart Famaey (broer van) en Luc Tassent vervolledigen de schitterende cast en staf.
Culturele Centra van Vlaanderen, aarzel niet!
Wie dit wervelend spektakel niet programmeert ontneemt zijn publiek het zicht op een parel aan de kroon.
En aan de mediawereld, Klara incluis, rest mij de goede raad met hoogdringendheid poolshoogte te nemen.
…. en het kan nog op 3 oktober om 15:00 uur in Hamme, en daarna, … dat lezen we dan wel op Linkedin.
Wat mocht ik de voorbije weken reeds voor mooie ervaringen genieten!
Zo rijk is Vlaanderen!’
Bron:
https://lnkd.in/eC6Gcy-3
